طرح صیانت چگونه کسبوکارهای دیجیتال را زمینگیر میکند؟
در پیش نویس قانون طرح صیانت موارد مبهم و قابل تفسیر توسط سازمانهای مجری و ناظر بسیار زیاد است و از طرفی با خواستهها و الزامات کسب و کارهای دیجیتال بویژه شرکتهای دانشبنیان همخوان نیست، بنابراین از همین ابتدا کارآمدی آن محل سوال است.
از این قبیل قوانین در کشور بارها تصویب شده است اما در اجرا ناکام بودهاند چون بالاخره مردم و کسب و کارهای خصوصی برای رفع نیازهای اساسی خود راهی پیدا میکنند و فقط هزینه به کشور تحمیل میشود و حرمت قوانین شکسته میشود. برای مثال قانون محدودیت اینترنت خانگی با ظرفیت ۱۲۸ کیلو بایت هنوز در کشور وجود دارد اما این قانون آنچنان غیر کارشناسی تهیه و تصویب شده است که علاوه برکسب و کارهای خصوصی شرکتهای حاکمیتی و دولتی نیز به آن پایبند نیستند.
فلج شدن اینترنت و کسب و کارهای دیجیتال
بر اساس این قانون سرویسدهندگان خارجی باید آن سه تعهد را بپذیرند، اما نه تنها آنها دلیلی برای پذیرش این تعهدات ندارند بلکه امکان قانونی آن را هم ندارند، بنابراین طبق این قانون یا مسدود میشوند یا پهنای باند آنها کاهش مییابد در هر دوصورت از دسترس کاربر خارج میشوند. شما فرض کنید همین موتور جستجوی گوگل از دسترس خارج بشود، آیا ما میتوانیم در طول چهار ماه جایگزین مناسب آن را تولید کنیم درحالیکه این پروژه بازگشت بیش از ده سال به نتیجه نرسیده است.
با نداشتن یک سرویس جستجو کارا عملا اینترنت فلج میشود کاربران نمیتوانند سایتها و محتوای مورد نیازشان را پیدا کنند. کسب و کارهای کوچک به دلیل نبود سرویس جستجوی مناسب و پلتفرم قوی مانند اینستاگرام از گردونه بازار کار خارج میشوند، با زمینگیر شدن این تولیدیها و کسب و کارها شبکه توزیع محصولات هم بیکار میشود.
هرکس که در حوزه فناوری اطلاعات کار میکند، بدون جستجو در فرومهای تخصصی و استفاده از تجربه جهانی، نمیتواند حتی سادهترین خطاها را رفع کنند. وقتی بروزرسانی سیستمعاملها متوقف بشود، مشکلات امنیتی حتی گریبان کاربران عادی را هم میگیرد چه برسد به کاربرانی که از این سیستمعاملها در سرور خود استفاده میکنند.
بصورت روزانه برنامهنویسان از ابزارها و منبعهای کدها استفاده میکنند، محدودیت آنها به معنای مرگ صنعت نرمافزار در ایران است. شرکتهای بزرگ فنی بویژه در حوزه نرمافزار برای هماهنگی کارها و مدیریت تیم از ابزارهای آنلاین استفاده میکنند.
با نداشتن ابزارهایی مانند گوگل آنالیتیک، گوگل سرچ کنسول و تگ منیجر دیگر دیجیتال مارکتینگ معنا ندارد و حتی اگر بتوانیم جایگزینی برای آنها تولید کنیم، وقتی که موتور جستجویی وجود ندارد برای چه چیزی سئو و بهینهسازی انجام بشود؟
مهاجرت نیروهای متخصص
حفظ نیروی کار را یکی از مشکلات تمام شرکتهای نرمافزاری است، متخصصان نرمافزار پس از مدتی که تا اندازهای به کار مسلط میشوند، کار در شرکت را رها کرده یا به دورکاری با شرکتهای خارجی رو میآورند یا بکلی مهاجرت میکنند. از زمانیکه این طرح در دستور کار قرار گرفت، مهاجرت نیروی کار در حوزه فناوری اطلاعات و برنامهنویسی کامپیوتر صد چندان شده است.
توجه داشته باشیم این طرح نه فقط نخبه که حتی نیروهای متوسط را به سوی خارج سوق میدهد، نیروهایی که هزینه آموزش آنها در کشور انجام شده اما بهره اقتصادی آن را کشورهای دیگر نه فقط کشورهای پیشرفته که همین همسایگان ما میبرند.
آسیبهای اقتصادی کوتاه مدت و بلند مدت
این قانون ما را از تجارت الکترونیک و داد و ستد اینترنتی با دنیا محروم میکند و با قطع کردن جریان انتقال دانش و دسترسی به منابع و تجربیات جهانی، موجب اُفت اقتصادی و کاهش خلق ارزش در بنگاهها میشود.
این محدودیتها تاثیرات مهم دیگری هم دارد که مانند عملکرد موریانه در بلند مدت نمود پیدا میکند و رشد اقتصادی را در بخشهایی عقیم میکند، مانند قانون ایجاد محدودیت برای اینترنت خانگی مانع سرمایهگذاری در بخش اینترنت خانگی و درنتیجه عقبماندگی فناوری و خلاقیت در این بخش شد، بدین ترتیب کسب و کار خاصی بر بستر اینترنت خانگی بوجود نیامد، با توسعه اینترنت موبایلی تلاش شد این ضعف جبران بشود و اکنون سرعت اینترنت موبایلی چند برابر شبکه کابلی است درحالیکه در دنیا برعکس است. حالا دامنه شمول این طرح کل صنعت است و ابعاد این عقبماندگی فراگیر است.
برای تدوین یک قانون خوب و مورد پذیرش همگان لازم است به دیدگاهها و دغدغههای عموم مردم احترام بگذاریم. ما هم دغدغه صیانت از فرزندان در فضای مجازی را بر مبنای احترام به دیدگاههای والدین و نیازهای فرزندان پاسخ دادیم و ابزار هوشمند مدیریت فرزندان در فضای مجازی توسط والدین، با احترام به سبک زندگی، اختیار و آزادی انتخاب والدین پاسخگوی نیاز فرزندان طراحی شده است.